instrumentów muzycznych

См. также в других словарях:

• Museum für Musikinstrumente in Posen — …   Deutsch Wikipedia

• kameralny — «ograniczony do pewnej niewielkiej przestrzeni, środowiska, warunków; wyrażający się za pomocą małych form, prosty w treści i formie; niewielki, zamknięty» Scena kameralna. Kameralny utwór dramatyczny. Kameralna gra aktora. ∆ Koncert kameralny.… …   Słownik języka polskiego

• muzyka — ż III, CMs. muzykayce 1. blm «dziedzina sztuki, której tworzywem artystycznym są dźwięki zorganizowane w kompozycyjną całość; utwory, melodie wykonywane na instrumentach lub przez głos ludzki; komponowanie, granie, śpiewanie» Muzyka poważna,… …   Słownik języka polskiego

• instrumentarium — n VI; lm M. instrumentariumria, D. instrumentariumriów 1. «zestaw instrumentów, narzędzi lekarskich, głównie chirurgicznych, służących do wykonywania odpowiednich zabiegów; czasem zestaw narzędzi, przyrządów, zwykle precyzyjnych, służących… …   Słownik języka polskiego

• Шульц З. —         (Szulc) Здзислав (28 I 1895, Познань 29 III 1959, там же) польский инструментовед. Брал уроки игры на скрипке в Познани. В 1945 59 был хранителем созданного им отдела муз. инструментов Познанского Великопольского музея (позднее Нац.… …   Музыкальная энциклопедия

• bas — m IV, D. u, Ms. bassie; lm M. y 1. «najniższy głos męski; także najniższy głos w czterogłosowym chórze męskim lub mieszanym» Głęboki bas. Śpiewać, mówić basem. przen. «o niskich dźwiękach» Bas ujadających psów. Bas armat. 2. DB. a; lm DB. ów… …   Słownik języka polskiego

• instrumentarium — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n V, lm M. instrumentariumria {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kompletny zbiór instrumentów w zn. 2. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Instrumentarium chirurgiczne, pomiarowe. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• lutnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. lutnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} wytwórca strunowych instrumentów muzycznych z gryfem, zwłaszcza instrumentów smyczkowych {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dudka — ż III, CMs. dudkadce; lm D. dudkadek 1. «jeden z najstarszych ludowych instrumentów muzycznych; fujarka, piszczałka» Dudka pasterska. ◊ Dąć, grać w czyjąś dudkę «potakiwać komuś, stosować się do czyjegoś zdania, do czyjejś chęci» 2. «dolna część… …   Słownik języka polskiego

• grab — m IV, D. u ( a), Ms. grabbie; lm M. y «Carpinus, drzewo lub wysoki krzew z rodziny brzozowatych, o szarej, gładkiej korze i eliptycznych, ząbkowanych liściach; drewno bardzo twarde, sprężyste, używane do wyrobu części maszyn, instrumentów… …   Słownik języka polskiego

• heban — m IV, D. u, Ms. hebannie; lm M. y 1. «Diospyros ebenum, drzewo z rodziny hebankowatych, dostarczające cennego drewna; drzewo hebanowe» 2. blm «cenne drewno różnych drzew podzwrotnikowych, głównie drzewa hebanowego, ciemno zabarwione lub czarne,… …   Słownik języka polskiego